Voyager 1 uzay aracı, NASA tarafından fırlatıldığı 5 Eylül 1977’den bu yana hizmet vermeye devam eden 722 kiloluk bir insansız, dış Güneş Sistemi ve ötesi uzay sondasıdır. Jüpiter ve Satürn’ü ziyaret etmiş, bu gezegenlere ait uyduların detaylı fotoğraflarını elde eden ilk sonda olmuştur. Ayrıca görevi hala devam etmektedir. Güneş’ten ve Dünya’dan diğer uzay sondalarından daha hızlı bir şekilde ayrılmakta olan Voyager 1, Yeryüzü’nden en uzakta bulunan insan yapımı nesnedir. New HorizonsDünya’dan Voyager 1’e oranla daha büyük bir hızla fırlatılmış olmasına rağmen, Voyager 1’in yolu üzerinde yararlandığı kütle itiminden yararlanamayacağı için hiçbir zaman onu geçmeyi başaramayacaktır.
28 Kasım 2008 tarihinde Voyager, Güneş’ten 16.19 milyar km (9,4 milyar mil) uzaklıktadır ve Heliosfer’e girmiştir. Heliosfer’i geçtiği zaman Voyager 1 fonksiyonlarını hala sürdürürse bilim insanları onun intersteller medium’daki (astronomların, gaz ve tozun kapladığı intersteller space verdikleri isim) konumunun doğru ölçüsünü alacaklar. Bu mesafeden Voyager 1’den sinyalin Jet İtici Güç Laboratuvarı merkezine ulaşması 13 saat alır. 25 Ağustos 2012 tarihinde voyager, Heliosfer’i aşarak yıldızlar arası uzaya ulaşmıştır.
Voyager 1’in birinci görevi Jüpiter ve Satürn gezegenleri ve onların ortak ayları ve halkalarıydı. Güncellenmiş görevi ise Güneş fasılası ve Güneş rüzgar partikül ölçümü ve intersteller medium’dur. İki Voyager roketi de üç radyo izotop termoelektrik jeneratörler ile güçlendirilmiştir. Dünya ile olan haberleşmeyi en az 2020 yılına kadar tutacak gücü oluşturması bekleniyor. Üzerinde bulunan altın kaplama plakada Güneş Sistemi’nin bulunduğu yer ve Dünya üzerindeki tüm dillerden oluşan bir selamlama ses kaydı bulunmaktadır.
13 Kasım 2015 tarihi itibarıyla, Voyager 1 dünyadan 20.035 milyar kilometre uzaklıkta bulunmaktadır (ve her saniye yaklaşık 17 kilometre uzaklaşmaktadır) ve 13 Eylül 2013 tarihinde NASA tarafından yapılan açıklamaya göre; Voyager 1’in tamamen güneş sisteminden ayrılıp yıldızlar arası alana girdiği bildirilmiştir. Bu süreçte Güneş’ten kopan parçacıkların hareketlerinde bir değişim tespit edilmiştir.
