Ophiocordyceps unilateralis, Camponotus leonardi gibi karıncaları enfekte eden bir parazit mantardır. Sporlarının dağıtımı için karıncaların davranışlarını değiştirirler.
Bu tür, üretici konumuyla hayat döngüsünün sonunda olduğu tanımlanabilir. Ölen karıncanın kafasının arkasına kadar uzanan bir sırım gibi ama esnek koyu pigmentli stroma sapı oluşturur. Sapın ucunda spor keseleri bulunur.
Diğer böcekleri enfekte eden patojenik mantarlar, Ophiocordyceps sınıfındakiler, (ideal olarak Camponotus leonardi karıncaları) konak bulmaktır. Fakat O. unilateralis karıncaları enfekte eden diğer patojeniklerden daha az bilinirler ve daha az derecede konak manipulasyonuna ve üreme başarısına sahiptirler. Mantarın sporları, cansız olan yumuşak dokuları tüketmeye başladığı böceğin trakeasından içeriye girer. Sporlar hazır olduğunda, miselyumlar karıncanın beynine girip karıncanın farklı algılamasını sağlayarak, onu bir bitkinin gövdesine tırmandırıp, çenesini kullanarak bitkiden korunmaya iter. Enfekte karınca yaprak damarlarını anormal bir kuvvetle ısırır ve dambl şekilli izler bırakır. 48 milyon yıl önce, bitki fosili içindeki araştırmada aynı izlerin Messel oyuğunda görüldüğü tespit edilmiştir.
Sıradışı parazitliğe karıncayı yavaş yavaş içten yiyen Ophiocordyceps unilateralis olarak bilinen bir mantar verilebilir. Bu noktadan sonra mantar, karıncanın beynine yerleşmeye başladığında bir çeşit zombiye dönüşen karınca mantarın yönlendirmesine göre yürümeye başlar. Özellikle Tayland’ın kimi bölgelerinde görülen bu mantar türünün ele geçirdiği karıncalar daima ormanların içlerine doğru yürüdükten sonra yerden yaklaşık 25 cm yukarıdaki mantarın üremesine elverişli yapraklara dişleri ile tutunup hareketsiz kalırlar. Bundan sonra mantar, kurbanına başka asalakların de bulaşmasını engellemek için karıncanın dolayında bir koza örüyor ve ziyafetine devam ediyor. Mantarın karıncanın beynini nasıl kontrol edebildiği ve en son olarak karıncanın çenesini kapalı tutan kasları yemesi ise bilim adamlarını şaşırtan bir ayrıntıdır.
