Küçücük bir kesik olduğu için çoğu zaman önemsemediğimiz kağıt kesiğinin neden canımızı bu kadar çok acıttığını hiç düşündünüz mü?
Bu soruyu cevaplamak için öncelikle derimizin anatomisine ve kağıt yapraklarının yapısına bakmamız gerekir. Kağıt kesiği derimizin nöronlarla dolu olan ellerimiz ve parmaklarımız üzerinde oluşur. Bu nöronların bazıları nosiseptör nöronlardır ve potansiyel zararı algılarlar. Bu hücreler yüksek sıcaklıklara, sert kimyasallara, herhangi bir basınca tepki verebilir. Nosiseptörler elektriksel ve kimyasal sinyalleri tetikler bu sinyaller beyne ulaşır ve incinme hakkında bilgi ulaştırır. Sonuç olarak beynimiz acıya neden olan incinmeden kaçınmamızı sağlar.
Kağıt kenarı oldukça pürüzsüz görünüyor olsa da durum böyle değildir, mikroskobik seviyede incelendiğinde oldukça pürüzlüdür. Kağıt deriden geçtiği zaman geride enfeksiyona neden olacak küçük parçacıklar bırakır. Ağaç ve çeşitli kimyasal maddelerden elde edilen kâğıt deriyi keserken bu maddeleri yaranın içinde bırakır ve ciltteki ağrı alıcılarını uyarır. Küçük bir yara olduğu için deri hemen kapanır ancak içeride kalan parçacıklar bizleri rahatsız etmeye devam eder. Dolayısıyla bir kağıt kesiği göründüğü kadar masum değildir..
