Günümüz insanının en büyük korkularından biri canının sıkılması, keyfinin kaçması. Hal böyle olunca da birbirimize nasılsın? demekten kaçar olduk. Neden mi? Karşımızdaki sıkıntısını anlatır da keyfimi kaçırır ya da benden bir şey ister diye korkar olduk. Ve kendimizi doğal olarak yalnızlığa sürükledik. İşte bugünkü yazımızda sizlere bu tür kişiliğe sahip olan insanlardan yani egoistlerden bahsetmeye çalışacağız.
Ego kelimesi son zamanlarda o kadar çok duyulmaya başlandı ki. Egosu yüksek, egosu hiç yok, egoizm, egoist vs… bir egodur gidiyor. Peki nedir bu ego? İyi bir şey mi kötü bir şey mi?
Temsilcisi Thomas Hobbes olan ‘ego’ Latince’de kişinin dış dünya ile bağlantıda olan kısmı anlamına gelmektedir. Egoizm yani bencillik kişinin başkalarını dikkate almadan yalnızca kendi çıkarlarını düşünmesi anlamına gelmektedir. İnsanın sadece kendi ‘ben’ ine uygun olanı ‘iyi’nin bir ölçütü sayan düşüncedir.
Ego her insanda bulunur fakat bazılarında hastalık derecesinde ortaya çıkan psikolojik bir durumdur. Her insanın kişiliğinde bulunan ego kavramı bazılarında kontrolden çıkar egoizme dönüşür. Benlik duygusu doğuştan gelen bir özelliktir. Her insan kendi iyiliğini, mutluluğunu, kendisinin iyi bir yerlere gelmesini istemesi normal olarak kabul edilir fakat önemli olan bunu dengeleyebilmektir. Karakteri sağlam, kendine güveni olan kişiler bu dengeyi çok iyi ayarlarlar ve egolarını kontrol altında tutmayı başarırlar böylece tevazu sahibi ve alçakgönüllü olurlar. Şayet bu denge bozulursa insanda özgüven patlaması olur ve egoist davranışlar sergilemeye başlar.
Peki bu egoist davranışlar nelerdir, karşımızdaki insanın bencil olduğunu nasıl anlarız? gelin şimdi de ona bakalım:
Cümlelere ‘ben…’ ile başlamak en büyük egoistlik göstergesidir. Ben böyleyim, ben şöyleyim, ben böyle yaptım vs. gibi cümleler egoist olduğunuzun kanıtı niteliği taşır.
Ukala ve kendini beğenmiş kişilerdir.
Kibirli, gururlu, öfkeli ve kindar özelliklere sahiptir.
Dünyanın kendi etraflarında döndüğünü zanneder ve herkese tepeden bakarlar.
Suçu başkalarına atmayı severler.
Rica etmek yerine emretmeyi severler.
Merhametten bir haber olan bu kişiler gelişimden uzaktır.
Teşekkür etmek diye bir şey onlarda yoktur. Sanki onlara yaptığınız bir iyiliği ya da bir davranışı yapmaya mecburmuşsunuz gibi davranırlar.
İyiliği hep karşı taraftan beklerler, kendilerine gelince hiçbir şey yapmazlar.
Kendi çıkarları için sürekli birilerini kullanırlar.
Sürekli karşı taraftan bir şeyler isterler ve bunun için de isteyeceği kişiyi şımartıp onunla oldukça ilgilenirler.
Empati duygusundan yoksun olan bu kişiler hep kendi duygularını, düşüncelerini önemserler.
Evet tam bir baş belası duygu olan bencillik bir problemdir, daha kaliteli yaşam standartlarına sahip olmak ve mutlu olmak için bu problemden olabildiğince çabuk kurtulmak gerekir. Peki bu mümkün mü? Sorusu akla gelebilir. Teorik olarak mümkün olmasa da egoya teslim olup dünyayı kendi etrafınızda dönüyor zannetmekten kurtulabilirsiniz. Şöyle ki;
Öncelikle yapılması gereken ‘ben’ ile başlayan cümleler kurmaktan vazgeçip kibrinizi yenmeye çalışmalısınız.
Başkalarını anlamaya çalışmalı kendi ihtiyaçlarını başkalarının ihtiyaçlarının önünde görmemelisiniz.
Herkesin eşit olduğunun farkına varmalısınız.
Karşı tarafı da önemsemeli her seferinde kendinizi anlatmaktan vazgeçmelisiniz.
Başkalarını aşağılamak küçük görmek yerine onların yerine kendinizi koymayı öğrenmelisiniz.
Yapılan bir iyiliğe karşı teşekkür etmeyi bilmelisiniz.
Ayrıca egonuzu yenmek için uzman bir psikologdan yardım da alabilirsiniz.
Sanırım insanın bencillikten nasıl kurtulabileceğine dair cevap bulabildik. Öyleyse ne yapalım bencil olmayan insanların bencil insanlara nazaran hayattan daha fazla zevk aldıklarının, mutlu olduklarının bilincine varalım, paylaşmanın ne denli önemli olduğunun farkına varalım, yalnız kalmamak için mutlaka bencillikten kurtulalım,
Ve şu gerçeği unutmayalım;
Egoist daima en sevdiği kişiye, yani kendisine zarar verir!..
