Önce buhar ve atalarımızın yaptığı çalışmalardan bazılarını mekanize eden ilk makineler geldi. Sırada elektrik, montaj hattı ve seri üretimin doğuşu vardı. Endüstrinin üçüncü dönemi, robotların ve makinelerin bu montaj hatlarındaki insan işçilerin yerini almaya başladığı zaman, bilgisayarların ve otomasyonun başlangıcı ile ortaya çıktı.
Ve şimdi bilgisayar ve otomasyonun tamamen yeni bir şekilde bir araya geleceği Endüstri 4.0‘a giriyoruz. Robotlar, insan teknisyenlerinden çok az girdi alarak robotik öğrenebilen ve kontrol edebilen makine öğrenme algoritmaları ile donatılmış bilgisayar sistemlerine uzaktan bağlıyor.
Endüstri 4.0, siber fiziksel sistemlerin fabrikadaki fiziksel süreçleri izlediği ve merkezi olmayan kararlar verdiği “akıllı fabrika” olarak adlandırılan bir şeyi tanıtıyor. Fiziksel sistemler, bir şeylerin İnterneti haline gelir, kablosuz ağ üzerinden gerçek zamanlı olarak birbirleriyle ve insanlarla iletişim kurar ve işbirliği yapar.
Endüstri 4.0 olarak kabul edilecek bir fabrika veya sistem şunları içermelidir:
1- Birlikte çalışabilirlik – birbirine bağlanan ve iletişim kuran makineler, cihazlar, sensörler ve insanlar.
2- Bilgi şeffaflığı – sistemler, içeriğe dayalı bilgi sağlamak için sensör verileri aracılığıyla fiziksel dünyanın sanal bir kopyasını oluşturur.
3- Teknik yardım – hem sistemlerin insanları karar almada ve problemleri çözmede destekleme yeteneği ve insanlara insan için çok zor veya güvensiz olan görevlerde yardımcı olma yeteneği.
4- Merkezi olmayan karar verme – siber-fiziksel sistemlerin kendi başına basit kararlar alma ve mümkün olduğu kadar özerk olma yeteneği.
Endüstri 4.0 (Kaynak: Shutterstock)
Fakat herhangi bir büyük değişimde olduğu gibi, bir Endüstri 4.0 modelini de benimsemenin getirdiği zorluklar var:
1- Yeni sistemlerin entegrasyonu ve bu sistemlere daha fazla erişim sağlanarak veri güvenliği sorunları büyük ölçüde artmaktadır. Ayrıca, tescilli üretim bilgisi de bir IT güvenlik sorunu haline gelir.
2- Başarılması ve sürdürülmesi zor olabilen başarılı siber-fiziksel iletişim için yüksek derecede güvenilirlik ve kararlılığa ihtiyaç vardır.
3- Daha az insan gözetimi ile üretim sürecinin bütünlüğünü korumak bir engel oluşturabilir.
4- Yüksek ödeme yapan insan işlerinin kaybı, yeni otomasyonlar devreye girdiğinde her zaman endişe kaynağıdır.
5- Pahalı üretim kesintilerine neden olabilecek teknik sorunlardan kaçınmak her zaman bir endişe kaynağıdır.
Buna ek olarak, bu sistemlerin oluşturulması ve uygulanması için sistemli bir deneyim ve insan gücü eksikliği söz konusudur – paydaşlardan ve yatırımcılardan yeni teknolojilere yoğun yatırım yapma konusunda genel bir isteksizlikten bahsetmeyin.
Ancak, bir Endüstri 4.0 modelinin faydaları, birçok üretim tesisi için endişelerinden ağır basabilir. Çok tehlikeli çalışma ortamlarında, insan işçilerin sağlığı ve güvenliği bariz bir şekilde iyileştirilebilir. Tedarik zincirleri, üretim ve teslimat sürecinin her düzeyinde veri olduğunda daha kolay kontrol edilebilir. Bilgisayar kontrolü çok daha güvenilir ve tutarlı üretkenlik ve çıktı üretebilir. Ve pek çok işletmenin sonuçları gelirleri, pazar payını ve karlarını artırabilirdi.
Raporlar, Hindistan gibi gelişmekte olan pazarların Endüstri 4.0 uygulamalarından muazzam bir şekilde faydalanabileceğini ve Cincinnati kentinin Ohio’da imalat sektöründeki yatırım ve yeniliği teşvik etmek için kendisini “Endüstri 4.0 gösteri kenti” ilan ettiğini bile öne sürdü.
Kaynak: https://www.forbes.com/sites/bernardmarr/2016/06/20/what-everyone-must-know-about-industry-4-0/#6f93aacd795f
