Rock müzik denildiğinde belki de benim gibi bir çok kişinin aklına gelen ilk isimlerden biri Dolores O’Riordan. The Cranberries’in efsanevi solistini her ne kadar “No Need to Argue” albümünde ki “Zombie” parçası ile tanısak ta bir çok parçasının melodisi (dreams, salvation, linger, ode to my family vs.) hala kulağımızda.
İnternet dediğimiz kavram hayatımıza 1998’den itibaren girmeye başladığı anda özellikle aykırı(!) müzik sevenlerin (rock, rap, metal vs.) yollarının kesiştiği ender ve eşsiz gruplardan bir tanesi The Cranberries olduğuna eminim. 1998 Sonrasında Türkiye’de bir virüs gibi yayılan internet kafelerde “In your head, in your head zombie, zombie” diye bağıran kadını belki binlerce kez bıkmadan dinledik.
Benim dinlediğim ikinci parçası 1999’da “Bury the Hatchet” adlı albümdeki “Promises” parçasıydı. Bu parça sayesinde internette ilk kez “The Cranberries’in” kim olduğunu merak ettim.
Yıllar 2000’leri gösterdiğinde Manisa Celal Bayar Üniversitesinin “KYK Yurdunda” The Cranberries’in –diğer- MP3’lerini ilk kez “Napster” adlı program sayesinde dinlemeye başladık. Bu programın özelliği müziği indirmek için karşıdaki kişinin sohbetine ihtiyaç duymanızdı. Eğer sohbet kesilirse müzik yarıda kalıyor ve şarkıyı sadece indiği kadar dinlemek zorunda kalıyordunuz.
Tabi o zamanlar müzik marketlerde –özellikle- rock müzik albümlerini bulmanız neredeyse imkansız gibiydi. Ülkenin dört bir yanı arabesk müzikle kavrulduğundan yabancı veya farklı türde bir albüm bulmak samanlıkta iğne aramaktan pek farkı yoktu.
Dolores’in The Cranberries grubu çatısı altında 1994 Yılında çıkardığı ve ikinci albümü olan “No Need to Argue” kasedini 2003 yılında bir arkadaşın hediye etmesi rock müziğe olan bakış açımı değiştiren bir dönüm noktası oldu diyebilirim.
Yıl 2018 oldu ve bazen araba ile yola çıktığımda USB’nin bir klasöründe şarkılarına yer verdiğim Dolores’i dinlemeye devam edeceğim.
Ölümün genci-yaşlısı olmaz ama; 46 yaş gibi çok çok erken bir zamanda aramızdan ayrılan Dolores’i unutmayacağız.
we used to be so free
we were living for the love we had and living not reality
it was just my imagination